Η ινοσιτόλη και το φυλλικό οξύ είναι διαδεδομένα στη φύση και στο διαιτολόγιό μας.

Μερικές από τις πιο πλούσιες σε ινοσιτόλη φυτικές πηγές είναι οι εξής: εσπεριδοειδή, δημητριακά ολικής αλέσεως, ξηροί καρποί (αραχίδες), σπόροι (φύτρο σίτου), οπωροκηπευτικά (φασόλια), μαγιά μπύρας. Τα φρούτα και τα νωπά λαχανικά περιέχουν μεγαλύτερη ποσότητα ινοσιτόλης σε σύγκριση με τα κατεψυγμένα, συσκευασμένα ή αλίπαστα προϊόντα.

Η ινοσιτόλη θεωρείται ότι είναι ένας βιταμινούχος παράγοντας του συμπλέγματος βιταμινών B.

Στον ανθρώπινο οργανισμό ανευρίσκεται στα φωσφολιπίδια και έχει την ικανότητα να διεγείρει την ενδογενή παραγωγή λεκιθίνης.Ο βιολογικός της ρόλος συνίσταται σε μια ειδική δραστηριότητα ελέγχου του μεταβολισμού των λιπών και των σακχάρων, καθώς και της λειτουργίας των κυττάρων του νευρικού συστήματος. Τέλος, είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της τριχοφυΐας και για την πρόληψη της φαλάκρας.

Στις περιπτώσεις αντίστασης στην ινσουλίνη ή διαβήτη τύπου ΙΙ, η ινοσιτόλη βελτιώνει τη συνολική κλινική εικόνα.

Ανεπάρκεια μυο-ινοσιτόλης μπορεί να προκληθεί λόγω της διατροφής, ανεπαρκούς απορρόφησης θρεπτικών ουσιών (κοινή στην θυροειδίτιδα Hashimoto) ή ίσως ακόμη και λόγω γενετικής προδιάθεσης (όπως ο χαμηλός μεταβολισμός της γλυκόζης.

Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης εμποδίζουν τη διαθεσιμότητα της ινοσιτόλης αυξάνοντας την αποικοδόμησή της και αναστέλλοντας τόσο τη βιοσύνθεση της μυοϊνοσιτόλης όσο και την απορρόφησή της.

Στο πλαίσιο του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών, η ινοσιτόλη μπορεί να φανεί χρήσιμη στην πρόληψη και στην αποκατάσταση φυσιοπαθολογικών μηχανισμών που προκαλούν αλλαγές στον μεταβολισμό και στην αναπαραγωγή. Επιστημονικά στοιχεία δείχνουν, εξάλλου, ότι η χρήση διαιτητικού συμπληρώματος με ινοσιτόλη συμβάλλει στη βελτίωση της λειτουργίας των ωοθηκών.